Γονεϊκά προβλήματα.

Είμαι σίγουρη οτι και εσείς όπως κ εγώ, αν φυσικά είστε έφηβοι, έχετε γονεϊκά προβλήματα ή πιο απλά προβλήματα με τους γονείς σας. ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ! Οι γονείς μας, που υποθετικά -πάντα- είναι δίπλα μας στις δύσκολες στιγμές, μας φροντίζουν, μας ταίζουν, μας προσέχουν και δεν ξέρω γω τι άλλο κάνουν, φυσικά για το 'καλό' μας, ΝΑΙ! ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. φυσικά αυτό το ξέρετε. Η αιτία λοιπόν, σύμφωνα με έναν έμπειρο γονιό (τη μάνα μου), είναι οτι είμαστε στην εφηβεία και τα θέλουμε όλα δικά μας. και πείτε μου τώρα εσείς έναν άνθρωπο που δεν τα θέλει όλα δικά του. Έστω σε κάποιο κομμάτι της ζωής του. Μέχρι και γονείς μας που ισχυρίζονται οτι τα δίνουν όλα για μας, ουσιαστικά δεν το κάνουν. Εκτός αν εννοούν οτι μας δίνουν ΚΑΙ τα νεύρα τους μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά, ΚΑΙ 24874938 δουλειές του σπιτιού να κάνουμε γιατί και καλά πρέπει να μαθαίνουμε για το μελλοντικό μας σπίτι. αλλα στο κάτω κάτω, ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ είναι. Αφήστε μας να τα μάθουμε όλα στο ΜΕΛΛΟΝ. Και δια να επανέλθω, η αιτία των προβλημάτων είναι η δικιά μας αχαριστία. μμμ.. μμάαααλιστα. για να δουμε. Τι ζητάει ένας έφηβος στη σήμερον ημέρα? Ένα σπίτι να μείνει. -οκει. Λίγη μοναξιά παρέα με το pc του. -έγινε, το μεσημέρι που κοιμούνται όλοι. Να βγαίνει με τους φίλους του , ειδικά το καλοκαίρι.. -αααα δεν νομίζω! -.- εδώ είναι που οι περισσότεροι τα χαλάνε με τους γονείς τους. Στο θέμα 'ΕΞΟΔΟΟΟΣ'. και επειδή είναι καλοκαίρι και δεν έχει νόημα ν αναφέρω τι γίνεται το χειμώνα, lets see!. Είναι μια όμορφη καλοκαιρινή Δευτέρα και ο φίλος σου ο Κώστας σε παίρνει τηλέφωνο. Τι λέει ρε? θα πάμε πουθενά το απόγευμα? και του απαντάς εσύ: ναι ρε, κατα τς 7 πλατεία. ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ! έλα μου όμως που μετά ξεκινάνε τα δύσκολααα. τους έχουμε καλομάθει τους γονείς μας το χειμώνα. έξω μόνο κάθε σάββατο και άντε και σε κανένα παρτάκι. ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. δεν υπάρχουν μαθήματα και ο μόνος λόγος να κάτσουμε μέσα είναι.... ΚΑΝΕΝΑΣ. παίρνουμε λοιπόν κινητό, κλειδιά, ακουστικά και τσίχλες. κομπλέ. πάμε να ανοίξουμε την πόρτα φωνάζοντας 'πάω μια βόλτα λίγο' και έρχεται η απάντηση: ΠΟΥ ΠΑΣ ΠΑΛΙΙΙ? -.- (τι πάλι γαμώτη , όλοι μέρα λιώνω στο φβ και τώρα π πάω να πάρω λίγο καθαρό αέρα είναι πααααααααλι?) και απαντάμε κλασσικά: Κέντρο / βόλτα / κάτω / εδώ πιο κάτω / για καφέ. ΕΙΝΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ , ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΒΑΡΙΕΜΑΙ. τι πιο απλο? αλλα οι γονείς έχουν δικιά τους άποψη. ''Βγαίνεις κάθε μέρα! κάτσε λίγο να ηρεμήσεις! τέρμα τα λεφτά για τς επόμενες 10 μέρες! ανησυχώ για σένα! έχουν πάρει τα μυαλά σου αέρα! ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ?'' εδώ είναι λοιπόν που σπάνε τα νεύρααα! και ακολουθεί ενας καβγάς από δω μέχρι του χρόνου. σίγουρα τον έχουμε ζήσει όλοι μας. και μετά φυσικά βγαίνουμε, απλά με τη βοήθεια ενός depon (να ναι καλα ) και πολληηηηηης καλης θέλησης. Αχχχχ τι τραβάμε! και κατανόηση μηδέν! και η χαρακτηριστική φράση που τους καθησυχάζει: Εφηβεία είναι, θα περάσει. ΑΧΧΧΧΧΧΧΧ. η απάντηση? ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΓΕΙ, ΑΣΕ ΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΤΗ ΖΗΣΩ. και επειδή βαρέθηκα να γράφω, εξάλλου όλοι ξέρετε τη συνέχεια της κατάστασης, εμπειρικά τουλάχιστον, σας αφήνω. Όποιος διαφωνεί, μαγκιά του. εγώ τη γνώμη μου είπα ;)